Samen een puzzel maken

Na mijn studie hbo civiele techniek begon ik via een detacheerder bij het Ingenieursbureau van de gemeente Den Haag, als tekenaar en later werkvoorbereider. Ik ben een geboren Leidschendammer en vond het erg leuk om te gaan werken aan een stad waar ik altijd al veel kwam. Toen me een vaste plek werd aangeboden heb ik daar wel even over nagedacht: woog de diversiteit van werken voor een bureau op tegen de mogelijkheden bij de gemeente? Uiteindelijk heb ik het wel gedaan en ik ben er nog steeds blij mee. Wat ik nu misschien in de breedte mis, krijg ik volop terug in de diepte. Als Ingenieursbureau kijken we met een integrale blik naar de stad. Den Haag heeft veel mooie projecten en waar kleinere gemeenten veel uitbesteden, doen wij bijna alles zelf. Als specialist/werkvoorbereider is mijn concrete rol het omzetten van het idee van een ontwerper naar iets dat uitvoerbaar is. Ik maak de technische tekeningen en het bestek, in samenwerking met collega-experts uit bijvoorbeeld cultuurtechniek of constructie, want zeker bij geïntegreerde projecten moeten we met heel veel aspecten en wensen rekening houden. Dat zijn de leukste om voor te bereiden! We besteden meestal aan op basis van de RAW-systematiek, want we hebben zoveel kennis in huis dat we eigenlijk altijd precies weten wat we nodig hebben.

De omvang van het werk kan enorm zijn en veel projecten zijn ‘speciaaltjes’, geen standaardwerken maar werken waarbij we met veel belangen rekening moeten houden, denk aan ontwerpeisen, beheerseisen, benodigde vergunningen, bereikbaarheid tijdens uitvoering, omgeving, omwonenden, en  hulpdiensten. Mijn eerste project was de herinrichting van de Loosduinse Hoofdstraat. Dat was een leuke uitdaging: de ontwerper wilde een natuurstenen plein en de bestaande bomen moesten blijven. Natuurlijk allemaal binnen het budget. Uiteindelijk hebben we voor de bomen gebruik gemaakt van een ‘bomenviaduct’, een constructie die is gebaseerd op een oplossing die onder andere in het Westland wordt gebruikt voor tijdelijke waterberging. De bomen staan daarbij als het ware in een betonnen tafel met gaten, zodat de wortels vrij kunnen groeien. Je wilt niet weten wat wij allemaal verzinnen voor onze bomen. Dat speelde ook bij de herinrichting van de Scheveningseweg. Daar moest de trambaan worden aangepast op de zwaardere en bredere trams die er overheen zouden gaan rijden. Dat was al fors, maar meestal geldt: als er ergens een trambaan uitgaat, gaat ook het riool eruit. En gaan we iets aan de weg doen. Voor je ’t weet is het zo een groot project en ook hier gold: creëer een optimale leefomgeving voor de huidige en nieuwe bomen, zonder dat andere  delen van de openbare ruimte hier hinder van ondervinden. Voor een duurzame oplossing voor de scheiding tussen de bomen, de trambaan en de weg hebben we een oplossing uitgedacht met drie aparte stroken, waarbij de bomen in een dubbele L-vormige betonconstructie staan. Het leuke bij civiel is dat wij al dit soort dingen samenvoegen en bedenken hoe we het gaan doen.

Ontwerpers willen iets maken dat mooi is en het vraagt soms om een heleboel creativiteit om dat om te zetten naar iets dat ook uitvoerbaar én betaalbaar is. De vragen zijn vaak complex, de gevolgen van ons werk groot en wij moeten zorgen dat alle belangen van de stad worden gewaarborgd. De projecten zijn uitdagend en de resultaten op straat geven veel voldoening. Den Haag is echt een leuke stad om aan te werken.