Maatwerk in mantelzorg

Wat hebben burgers nodig om hier gelukkig te zijn? Die vraag heb ik mezelf altijd gesteld. Ik wil energie terugstoppen in mensen die dat onderweg verloren zijn. Dat deed ik al als bijstandsconsulent en bezwaarmedewerker – altijd op zoek naar mogelijkheden, gaatjes, kansen. Toen ik meer wilde –  invloed uitoefenen, initiatieven nemen – werd ik stadsdeelmedewerker in Segbroek, een leuk, actief stadsdeel. Uit die tijd is me vooral het festival het Circus bijgebleven dat de bewoners daar voor zichzelf organiseerden. Ze kwamen bij mij voor kennis, voor de netwerken en ja, ook voor wat we noemen een ‘aanjaagbudget’, maar ze hebben het verder helemaal zelf gedaan. Niemand is vergeten.

Toen had ik de smaak te pakken. Om er het maximale uit te halen, heb ik in 2014 mijn master Bestuurskunde gehaald. Nu werk ik bij Onderwijs, Cultuur en Welzijn, een plat georganiseerde dienst waar we vooral op resultaat worden beoordeeld. Ik heb veel autonomie en kan zelf ruimte creëren. Ik ga veel de stad in of zet organisaties bij elkaar aan tafel zodat ze kunnen onderzoeken waar ze elkaar aanvullen. Ook zij krijgen ruimte en vertrouwen. Als ik in hen geloof, kunnen ze hun gang gaan. Als ze mijn vertrouwen beschamen? Dan ben ik een harde tante.

En project waar ik trots op ben? Begin dit jaar kreeg ik het dossier mantelzorg en ik dacht: wat moet ik dáár nou mee? Mijn beeld was dat van de vijftiger met een demente ouder, maar mantelzorg is zoveel meer. Ik dacht: dit gaan we integraal benaderen. Buiten deden we al veel. Intern was dat veel minder, terwijl de MVO- en IV-consulenten, het CJG of de servicepunten er steeds meer mee te maken krijgen. Vooral de servicepunten, daar komen ze mantelzorg elke dag in het wild tegen. Nu is iedereen getraind in het oog krijgen voor de vragen en behoeften van mantelzorgers. Maar ik wilde ook meer doen voor de mantelzorgers zelf. Via de wethouder kwam ik in contact met de Mantelkring. Zij ondersteunen mantelzorgers in – vooral – sociale contacten, ze bouwen een sociaal netwerk om hen heen. Denk aan wandelingen maken of andere dingen waar mensen behoefte aan hebben. Allemaal op basis van gelijkwaardigheid. Mantelzorgers komen zo met andere mantelzorgers in contact en kunnen hun verhaal doen. Mantelkring is één van de partners van de gemeente voor dit onderwerp en daar zijn we trots op. Ik zie dat het werkt.

Nu ben ik een collega bezig met een project over eenzaamheid. Weer door organisaties bij elkaar te zetten en hun creativiteit en energie aan te spreken. Hen helpen, zodat ze het zelf kunnen doen. Aanjagen, neerzetten, borgen, zo werk ik. Ik let er altijd op dat wat ik doe politiek gelegitimeerd is en dat de resultaten aantoonbaar zijn. Maar ik wil vooral inspiratie uit de stad halen, aan de slag gaan voor degene die het moet doen en voor wie het is. Maatwerk leveren, hoe meer hoe beter. Dicht bij de burger.