Senna

“Iedere keer wanneer ik mensen op een kantoor zie zitten met twee schermen voor hun neus waardeer ik mijn uitzicht op de zee of de natuur alleen maar meer.”

Divers, zo zou ik boswachter zijn in één woord omschrijven. Het is divers qua werkzaamheden, in het team en in de gebieden waar ik werk. En dat maakt ons team sterk en het werk leuk. We leren van elkaar, houden elkaar scherp en delen de waardering van de mooie plekken die regio Den Haag te bieden heeft. Ik ga in ieder geval het Haagse niet meer uit!

Zo groen als gras

Ik heb altijd gezegd, net als veel van mijn klasgenoten op het HTV, dat ik bij de politie zou gaan na mijn opleiding. Met dit doel voor ogen ben ik deze opleiding aan het MBO Rijnland gestart. In mijn eerste leerjaar zou ik stagelopen bij de RET. Dat ging door de coronapandemie op het laatste moment niet door. Ik moest dus snel een alternatief vinden anders kon ik niet overgaan naar het volgende leerjaar. Mijn docent heeft mij toen doorverwezen naar Staatsbosbeheer in Bleiswijk. Ik was 16, zo groen als gras, en het was niet in mij opgekomen om boswachter te worden. Ik dacht ik probeer het gewoon en tot op de dag van vandaag ben ik blij met die keuze. Want mijn tijd bij Staatsbosbeheer was geweldig! Mijn stagebegeleider daar heeft toen zo’n indruk op me gemaakt. Hij wilde voor mensen oprecht een positief verschil maken en dat zag je terug in zijn manier van werken. Helaas kreeg ik kort nadat ik mijn stage had afgerond te horen dat hij was overleden. Ik blijf hem altijd dankbaar voor de lessen die hij mij heeft geleerd. Dat ik ze elke dag meeneem in mijn werk maakt mij een betere boswachter, dat weet ik zeker.

Snel volwassen geworden

Als ik zou moeten samenvatten hoe mijn ontwikkeling is geweest sinds ik boswachter ben, dan zou ik zeggen: “Ik ben heel snel volwassen geworden.” Ik denk dat dit voor veel van mijn jongere collega’s ook zo is. Wekelijks krijgen we met mensen te maken die het bijvoorbeeld oneens zijn met één van onze besluiten en daardoor emotioneel reageren. Zo’n situatie is best heftig. Je moet dan niet alleen weten waar jouw grens ligt; je moet hem ook bewaken. En op een manier waardoor je de situatie kunt oplossen én je het respect van de burger verdient. Maar je komt ook terecht in situaties die je niet verwacht bij de boswachterij. Denk bijvoorbeeld aan daklozen die gewoon op zoek zijn naar een veilige plek om te slapen. Buren die elkaar een beetje narren door takken heen en weer te gooien. Of, in mijn geval, de eerste zijn bij een jongen die langs de snelweg staat omdat hij het leven niet meer ziet zitten. Ook dit soort dingen kom je soms tegen. In zulke situaties moet je stevig en zelfverzekerd in je schoenen staan, ook als je 18 bent en net van de opleiding afkomt. Want alleen zo kan je de situaties op de juiste manier afhandelen en het verschil voor iemand maken.

Veel vrijheid en de mooiste werkplekken

Als boswachter heb je, naast je verantwoordelijkheden, ook een hoop vrijheid. We beginnen elke dag eerst met een briefing. Dan kijken we of er meldingen zijn binnengekomen en wie erheen gaan om de situatie op te lossen. Nadat alle meldingen zijn afgehandeld, kun je zelf kiezen waar je heengaat voor de rest van je werkdag. En met alle mooie gebieden in de regio is die keuze soms nog best lastig. Van het drukke centrum van Den Haag tot het sprookjesachtige Clingendael en van het volle, zomerse Scheveningen tot het rustige, waterrijke Leidschenveen-Ypenburg. Ik kan overal werken. Die vrijheid maakt dat geen enkele werkdag hetzelfde is. Elke keer als ik mensen op een kantoor zie zitten met twee schermen voor hun neus waardeer ik mijn uitzicht op de zee of de natuur alleen maar meer.